PSİKOLOJİMİZ BOZUK

Kategori: YAZILARIM | 0

Bizim ülkece psikolojimiz bozuk. Psikolojisi bozuk olmayan insan; kadın dövmez, kadın öldürmez, çocuğu taciz etmez, çocuk öldürmez, hayvana tecavüz etmez, hayvana işkence etmez. Her gün yeni bir olay. Dolandırmalar, takip edip öldürmeler, kandırmalar… Daha yeni Ceren’in öldürülmesi, bazıları için zaman geçse de üstünden Şule’nin katledilmesi, Güleda, Özgecan, Ecrin, Eylül… Daha niceleri var. Bir insanın, bir canlının hayatını mahvetmeye hakkı yok! Olamaz da! Bunları yapan biri zaten insan olamaz! Ne benim gözümde ne başkalarının. Caydırıcı cezalar verilmedikçe devam edecek bu zulümler! Bunlardan daha tehlikeli insanlar da var. Kötülüğü görüp seyirci kalanlar, hiçbir şey yapmayanlar bunlar kötülüğü yapanlardan daha tehlikeli.

Anneler, babalar, abiler, ablalar. Size şunu söylemek istiyorum : Çocuklarınızı eğitin. Şiddetle değil sevgiyle büyütün çocuklarınızı. İleride sağlıklı bireyler olmalarını istiyorsanız çok basit bir cümle ” Seni Seviyorum” demekten korkmayın, çekinmeyin. Bu yaşananlar ve bunları yapanlar gerçekten sağlıklı bireyler olamazlar. Bizim ülkece psikolojik sorunlarımız var. Bunu kimse inkar edemez ama onların nasıl yetiştiği ve ne öğrendiğinin sorumlusu; aileler. Sen, ben, o kıyabilir mi birine? Duyunca içimiz parçalanmıyor mu? Neden parçalanıyor içimiz? Merhametten, sevgiden, o ince ve derin duygudan. Bunları yapan insanlar aşırı gaddar evet ve bir o kadar da sevgisizler ama.

Kimse onları değiştiremez kötüyü kim değiştirebilir? Birine bunların herhangi birini yapanın en ağır cezalar alması gerekiyor. Cesaret edilemeyecek hale gelmeli içimizdeki canlıların. Bu böyle sürüp gidecek. Ses çıkaran olmazsa; bu kadınların, bu hayvanların, bu çocukların acı sonları kaçınılmaz olacak. Duymak istemiyoruz artık dedikçe daha da artıyor. Kim bunun sorumlusu? Kimse tam anlamıyla dur diyemiyor. İyi hal indirimi, pişmanmış cezası aza insin, takım elbise giymiş.. Yahu bunları yapan biri pişman olsa ne olur?! Ölmüş biri. Ailesinden koparılmış. Hayalleri yarım kalmış. Buna en ağırını vermek varken cezanın başka türlüsünü düşünmek nedir?

Benim size diyeceğim: Çocuklarınıza her şeyden çok sevgi verin, merhameti öğretin. İnsanı sevmeyi öğretin. Kimsenin canını sözle bile yakmamayı öğretin. Bunu yapan birinin psikolojisi nasıl bilmiyorum ama sizin kazandıracağınız kişiler topluma, sağlıklı ve yararlı olsun. Bunların sonu gelsin istiyoruz ama bunların sonu gelmez. Ancak birinin sonunu getirirler. İyileşmek ümidiyle..