Birini bir yerden vurmak isterseniz onun zaafını kullanabilirsiniz. Değişmez bu. Yeter ki bir yerden yakalayın. Sonuna kadar kullanabilirsiniz onu. Aşağılık bir şeydir bu bir o kadar da basit. Herkesin zaafları var. Bazı zaaf var aileden, bazı zaaf var ilişkiden, bazı zaaf var işten. Herkesin kırılma noktası farklı. İnişler çıkışlar her zaman olabilir. Dört dörtlük bir hayat şimdiye kadar görmedim. Bazısı aşktan söylenir bazısı işten bazısı aileden bazısı paradan… Ama bir insanın eksik bir yönünü bulduğunda kullanmak niye? Benimle kahve içmeye bayılıyor o zaman dur biraz daha beklesin, biraz daha yalvarsın.. Benimle dertleşmeyi seviyor dur biraz daha araya kaynatayım, biraz daha oyalayayım da çatlasın. Neden yapar ki biri bunu?
Bence kendi egosunu tatminden başka bir şey değildir bu. Nereden zaaf yakalarsam bana kar gibi düşünen insandan sessizce uzaklaşın. Hatta sessizce olmasın bu bildiğin paldır güldür kavga ederek ayırın yollarınızı. Bilsin hatasını da başkalarına da yapmasın. İnsan, sürekli bir açık vermemek için yaşamaz ki canım! Hata yapabilirsin bu senin en doğal hakkın. Onun için varsın, görüp düzeltmek için. Ama birileri bu hatanı zaaf olarak algılıyor ve sana karşı kullanıyorsa sıkıntı büyüktür. Kötülükten beslenen bir insana ne yaparsan yap yaranamazsın. O hep bir açık arama peşinde olur ki bu da seni en sonunda hasta eder. Yaraların olabilir bu çok normal. Ama birini bunu yine zaaf olarak alıp seni oradan tekrar yaralamaya çalışması çok ezik bir davranıştır. Bunları tek tek neden sıralıyorum biliyor musun? Çünkü, çoğu insan bu insanlara hala prim vermeye devam ediyor.