Şu devirde, daha önceki dönemlerde, belki 10 sene önce, geçen yıl veya dün… insan değil bu yahu gerçekten başka bir cins dediğiniz kimseler oldu mu? Laftan anlamaz, uslanmaz, yıkanmayı bile bilmez, düzenli uyumaz, düzgün konuşamaz, işi gücü kavga, özür dilemekten yoksun birini tanıdınız mı? Önce insan olmayı öğren dediniz mi hiç birine? Gerçekten insan olamayan birinden size ne hayır gelir ki? Neden peki neden insan kendine böyle bir hayat biçer? Neden kendini sorgulamaz, neden aynada kendiyle bir kere olsa bile konuşmaz? Böyle insanlara yardım edebilir miyiz veya ben böyleyim bende ne eksik diyorsanız bunu açıklamaya çalışacağım…
İnsan olmanın en önemli özelliği sorgulamak değil mi? Hayvan veya bitki belli bir şeyi sorgulayabilir mi? Düşünebilir mi ki insandan başka bir topluluk? Sorun varsa sorgula, sorun varsa düşün, sorun varsa üstüne git, sorun varsa paylaş, sorun varsa yardım iste. Seni seven birileri vardır. Olmasın! Kendine yet. Kendine kafa yor. Çıkış yolu bulamıyorsan uzmana danış. Dağda yaşayan insan doktora gider yahu!
Doğru dürüst yaşayamayan birinde ne gurur kalır ne şeref. Kendi kendini mahvetme. Kendi kendini rezil etme. Gülünç olma başkalarına. Kabullenme. Kabullenmek farklı. Olmayanı kabullenirsin. Alışırsın da. Ama böyle biriysen niye kendini böyle kabul edesin? Böyle geldim böyle giderim nasıl bir kafa yapısıdır? Değişmek istedin, değiştin diyelim. 70 yaşında yaptın ve sonraki gün öldün. Ama öyle öldün? Değiştin. Ne kaybettin ki? Aksine kazandın. Ya da 50 yaşındasın. Belki 20 senen daha var. Böyle giderim derken 20 sene daha yaşadın. Yaşadın sandın. Sen çok yaşa!