İnsan aslında bazen çoğu şeyi zor olsa da sürekli istemez mi? Hadi olsun. Ne olur olsun. Neden olmuyor? Artık dayanamıyorum, olmasını istiyorum. Daha da çoğalır bu takıntılı düşünceler. Oluruna bırak demek basittir. Ama bunu başarabilmek çok zor değil midir? Biz bazı şeyleri ne kadar zorlasakta olmaz. Bunu çoğu kişi yaşamıştır. Ama olsaydı diye düşünmekten kendimizi alıkoyamayız. Oluruna bırakalım da işte bu çok zor geliyor diyeceksiniz. Bunu anlatmaya çalışacağım.
Her şerde bir hayır, hayır bildiğimizde belki bir şer vardır lafını hiç duydunuz mu? Biz kötü bir şeyin olacağını düşündüğümüzde Eyvah! deriz ya hani. Aman sakın olmasın, inşallah olmaz. Olursa ne yaparım diye düşündüğümüz bir kötü anınızı düşünün. Belki de o olacak kötü şey sonunda çok güzel kapılar açar. Şaşırsınız.
Şimdi hakkımızda hayırlı olduğunu düşündüğümüz şeyi düşünelim. Biz o kadar eminizdir ki sonunun güzel olacağından. Zor eder dururuz. Zorlar dururuz. Zorlaştırır dururuz. Diyelim ki oldu. Belki de yolumuzu bile şaşırtır o hayırlı olduğunu düşündüğümüz hayal. Kim olduğumuzu unutturur. Bizi o kadar mutsuz eder ki. Olmadan daha mutluydum ben dedirtir. Niye bu kadar zorladım dedirtir. Keşke olmasaydı bile dedirtir. Olduğunda planladığımız onca şeyi bile yapmak istemeyiz belki de.