En nefret ettiğim, en tiksindiğim, en kendisine zerre saygı duymadığım, midemi bulandıran, yüzünü bile görmek istemediğim bir insan tipi: yalaka insan. Hükumete, öğretmenine, hatta anne babasına, patronuna… daha kimlere kimlere… İşi hallolsun diye birinin yüzüne gülen, birinin ayağında bez olan bir eziğe nasıl saygı duyabiliriz ki? O kadar aşağılık yaratıklardır ki bu yalaka tayfası. Sizi önce över sonra gömer. İşi bitene kadar sırtınızı sıvazlar, işi bittikten sonra da alnınızı karışlar. Bunları nasıl tanırsınız bu yalaka insanları hayatınızdan nasıl uzak tutarsınız kendi yöntemlerimle anlatmaya çalışayım:
Size aşırı derecede iltifat ederler. İltifat ederken de aşırı sırnaşık hareketler yaparlar. Anlatamam yani o kadar samimiyetsizlerdir ki bunu anlamaya çalışın önce. İltifat etmek çok güzel bir şeydir. “Çok güzel kokuyorsun, kıyafetin çok yakışmış, saç rengin sana çok uymuş, ne güzel konuştun öyle ağzına sağlık…” bunları insanlara söylemeliyiz zaten. Güzel bulduğumuzu paylaşmalıyız. Öbür türlüsü haset etmeye ve kıskançlığa girer zaten. Bahsettiğimi anladığınızı düşünüyorum. Aşırı derecede ve sürekli birini övmek yalaka insanın yapacağı iş.
Sizin sevmediğiniz bir insanın arkasından konuşurlar. Sizin yanınızda. Ondan nefret ediyormuş gibi davranırlar. Ama ona da seni kötülerler. Yanlış anlama sakın. Riyakar tanımının vücut bulmuş halidir yalaka imsan. Senin yanında olduğunu ve ihtiyacın olduğunda hep yanında bulunacağını temin eder. Aradığında hemen açar. Ağladığında omzunu hep yanında bulursun. Ama muhakkak bir yerde patlar. Sinirlendir onu. Gerçek yüzünü görürsün. Seninle bir işi varsa veya sen onun işine yarıyorsan ondandır yalakalığı. Bak bakalım sinirlenince gerçek yüzünü nasıl görüyorsun. Seni gerçekten seviyor mu bunu anlayabilirsin.