Birini sevmemek sadece sevilmemekten mi kaynaklıdır sizce? Hiç zannetmiyorum; kendini sevmemek ve kimseyi sevmemek beraber düşünülmelidir bence her zaman. Bir yoklama yapın şimdi. Geçmişi, şimdiyi hatta geleceğe yönelik düşünün. Kim sevmedi sizi? Baba, anne, eş, çocuk, arkadaş... Nasıl biri bu? Sizi sevmeyen biri nasıl bir ruh haline sahip? Aslında sizi sevmeyen en çokta sevilmeyen değil mi? Genelde öyle görüyorum. Kendini sevmiyor ki o birini sevsin. Bunu dert edinen de çok edinmeyen de. Dert edineni yazmak istiyorum. Neden dert edersin veya nasıl etmezsin bunu anlatmaya çalışacağım...
Zorlamayın. Değiştirmeye çalışmayın. Değişmek, sadece karşıdaki isterse olur. Kendinize dürüst olun. Kendinizi kandırmayın. İnsanlar değişmez değil isterse değişir ama siz istediniz diye olmaz bu. Değiştim derler halbuki daha iyi yalan söylemeyi öğrenirler. Hadi diyelim değişti. Değişince sizi sevmeyi mi öğrenecek? Sizi sevmeyen hiçbir zaman sevmez. İçindeki kin ve nefret hiç bitmez. Anlam veremezsiniz ama her hareketiniz batar, suratını değişik bir hal alır. Tek açıklaması onun sizi sevmemesidir. Basit düşünün size de kolaylık sağlayacaktır.
Kabul edin. Sevme ya sevme deyin. Bu kadar basit gelebilir size ama zor biliyorum. Zorsa zor ne yapalım? Biri beni sevsin diye bu kadar çabalamak... Ne bileyim, hayat kısa yahu! Zorunuza gidiyor biliyorum. Emek verdiniz, sevdiniz ve hep çabaladınız. Ama onu da anlayın. Gelmiyor içinden. Yol verin, önünüze bakın. Önünüze bakın ki yol alabilesiniz. Sizi sevenle devam edin diye bencilce bir söz de söylemeyeceğim. Sizi seven ve onu da sevdiğiniz biriyle yoldaş olun diyeceğim.