Bazılarımızın en iyi yaptığı tek şey: susmak. Neden susarız her şeye ya da bazı şeylere? Hiç düşündünüz mü? Sindirilmişlikten mi yoksa korktuğumuzdan mı? Söyleyecek bir şeyimiz olmamasından mı? Hatalı olmamızdan mı? Tercih ettiğimizden mi? Değer vermediğimizden mi? Yalan söylememek için mi? Doğruyu gizlemek için mi? Kaybetmekten korktuğumuzdan mı? Kaybetmek istediğimizden mi? Gücenmesinden mi? Gücensin diye…
O kadar çok ki başaramadık dediğimiz şeyler, başlığı okuyunca anlarsınız siz de. Tabii ki genelleme yapıyorum, herkes için değil bu yazdıklarım, bilin isterim. Biz bir sürü şeyi başaramadık. Nereden başlayayım mesela? Kıskanmamayı, tebrik etmeyi, başarıları takdir etmeyi başaramadık, güzel bir şey yapınca biri sevinmeyi başaramadık, bir şeyler öğrenmeyi, kitap okumayı başaramadık, anlamayı başaramadık, sevmeyi beceremedik,…
Bazılarınız gerçekten tam bir Şam şeytanı gibi her taşın altından çıkıyor. Arkandan konuşuyor, planlar yapıp yüzüne söyleyemediklerini bahaneler bulup kavga ederek söylüyor, oyunlar kurarak ayağını kaydırmaya çalışıyor... çıkıyor yani her taraftan Şam şeytanı gibi. İnsanları tanımlamak için bazı deyimler veya lakaplar takarız. Aslında lakap takmak bana ayıp gelir ve kimseye takmam orası ayrı bir…
İnsan hata yapmak için vardır belki de.. Kim bilir? Sadece insana özgüdür hata yapmak. Yanlış kararlar, yanlış seçimler, yanlış insanlar, yanlış zamanlar.. Daha birçok şeyi hayatımızda bir kere de olsa yaşamışızdır. Evet, hata yapmak çok normal bir davranıştır. Ama bazı insanlar bu hataları defalarca yaparlar. Her seferinde sonuç hep hüsrandır. Yine kendisi yıkılır yine kendisi…
Bazı problemler vardır. Gerçek birer problemdir hepsi. Ama bazıları hatta birçoğu bu problemleri halının altına süpürmeyi tercih eder. Görmezden gelir ve iş git gide daha içinden çıkılmaz bir hal alır. Mutsuzluğuna mutsuzluk katar. Rahat uyuyamaz, düzenli beslenemez ve kişisel bakımını ihmal eder. Söylenenlere kulak asmaz, insanları dinlemez, dinlese de anlamaz, anlayamaz hale gelir. Peki bu…